Stadsgesprek: Zo deelt Den Haag de auto
Zorgt een eigen auto voor meer of minder vrijheid?
Veel mensen denken dat hun auto hen vrijheid geeft, maar is dat wel zo? Dat was het thema van het laatste stadsgesprek over autodelen. En dat leverde niet alleen inspirerende verhalen op. Maar ook praktische tips en veel enthousiasme. Autodelen is een onderwerp dat leeft.
Een zaal met nieuwsgierige Hagenaars
De sfeer zat er goed in. De aanwezigen stelden scherpe vragen en deelden hun eigen ervaringen. Er waren twee groepen bewoners aanwezig. Mensen die al aan het autodelen zijn en hun initiatief verder willen laten groeien. En mensen die op het punt staan hun eigen auto weg te doen. Zij kwamen vooral om te luisteren naar de voor- en nadelen. En de verschillende vormen van autodelen.
Betekent een eigen auto echt vrijheid?
De avond begon met een presentatie van vervoerscoach Maurits. Hij was één van de eerste Hagenaars die serieus aan de slag ging met autodelen. In zijn Heesterbuurt startte hij een eigen deelgroep. In zijn presentatie vertelde hij dat een auto minder vrijheid geeft dan veel mensen denken. “We zijn opgegroeid met het idee dat een eigen auto vrijheid en status betekent,” vertelde hij. “Maar in werkelijkheid zit je vaak vast. Aan kosten, aan parkeerdruk en aan files. Bij het delen van een auto ervaar je pas echte vrijheid.”
Bewoners over hun deelauto
Daarna was het tijd voor de praktijk. Drie Hagenaars vertelden hoe zij autodelen aanpakken. Allemaal op hun eigen manier.
Lennart deelt auto’s met zijn buren via OnzeAuto. De organisatie regelt alles: onderhoud, verzekering, laadpassen en administratie. “Dat is superhandig,” vertelde hij. “Je hoeft zelf bijna niks te doen.” Hij betaalt 120 euro per maand en kan de auto reserveren via een app. “We hebben twee elektrische auto’s met vaste parkeerplekken. Dat is in onze drukke wijk echt een luxe.”
Joris doet het anders. Hij is lid van Bomenbuurt DEELt. Dat is een buurtcoöperatie waar bewoners samen auto’s leasen. “Het is goedkoper, maar je moet wel meer zelf regelen,” legt hij uit. De coöperatie draait volledig op vrijwilligers en heeft inmiddels vijftien auto’s.
Ronald deelt zijn eigen auto via Snappcar en met de Vereniging Deelauto. Hij verhuurt dus ook aan onbekenden. Het levert zelfs wat op. Zijn kosten zijn ongeveer 250 euro per maand. Maar hij verdient zo’n 350 euro aan de verhuur. “De meeste mensen gaan netjes met de auto om. En zo blijft mijn auto rijden in plaats van stil te staan.”
Vragen uit de zaal
De bezoekers zaten vol vragen en het panel gaf met plezier antwoord:
- Hoe zit het met winterbanden? → “Er zitten banden voor alle seizoenen onder de auto”
- Mogen jongeren met een nieuw rijbewijs ook rijden? → “Ja!”
- En een trekhaak? → “Bij sommige auto’s wel.”
- Grijp je weleens mis? → “Zelden,” zeiden de panelleden. “Er is altijd overleg mogelijk.”
Autodelen: niet alleen praktisch, maar ook sociaal
Autodelen gaat niet alleen over vervoer, maar ook over verbinding. Buren leren elkaar kennen. Ze helpen elkaar en dragen samen bij aan een duurzamere stad. Meer weten?
